انواع بوش و تفاوت آن ها

بوش قطعه ای استوانه ای شکل توخالی می باشد. که در داخل هر یک از حفره های موجود در بدنه سیلندر قرار می گیرد. در داخل بوش پیستون رفت و آمد می کند.ضخامت بوش با در نظر گرفتن مقاومت به فشار تعیین نمی شود. بلکه شرط لازم جهت تعیین ضخامت آن به دست آوردن ریخته گری منظم است. بوش ها باید به گونه ای طراحی شوند که از انبساط نابرابر که موجب تغییر شکل آنها در اثر گرما می شود اجتناب گردد.

بوش های موجود روی بدنه سیلندرها به دو گروه تقسیم می شوند:

1. بوش هایی که با بدنه سیلندر یکپارچه هستند.
   
2. بوش هایی که از بدنه سیلندر قابل جدا شدن هستند.
   

بوش هایی که با بدنه سیلندر یک پارچه هستند:در این حالت بوش ها با بدنه سیلندر تواما ریخته گری می شوند. جنس آلیاژ بوش ها با بدنه سیلندر یکسان انتخاب می شود. زمانی که بوش ها ساییده می شوند به دو روش می توان آن ها را اصلاح کرد:
الف: تراشکاری داخل سیلندر ، در این روش که خیلی حساس و دقیق می باشد. به علت تراشکاری داخل سیلندر قطر آن بزرگتر از حالت اولیه (استاندارد) شده و نیاز به استفاده از پیستون بزرگتر خواهد بود.
ب: بوش زنی داخل سیلندر ساییده شده ،در این روش یک بوش از جنس آلیاژهای فولادی با فشار در داخل بوش ساییده شده قرار داده می شود.ضخامت بوش 1 تا 3 میلی متر است. در این روش از پیستون های استاندار استفاده می شود.

بوش هایی که از بدنه سیلندر قابل جدا شدن هستند:
خود این بوش ها به دو گروه تقسیم می شوند:

1. بوش تر (Wet liner)
2. بوش خشک (Dry liner)

در مورد موتورهایی که سیستم خنک کاری آن ها با آب صورت می گیرد ، اگر بوش مستقیما با آب در تماس باشد به نام بوش تر نامیده می شود و اگر مستقیما با آب در تماس نباشد بوش خشک نامیده می شود.
بوش تر به راحتی از جایگاه خود بیرون آمده و قابل تعویض می باشد. ضخامت بوش های تر حدود 4 تا 8 میلی متر بوده و معمولا از آلیاژهای چدنی ساخته می شوند. برای بهبود آبندی بوش با بدنه موتور به منظور جلوگیری از نشت آب از اطراف بوش به داخل کارتر روغن ، در قسمت پایین بوش یک یا دو عدد گلوگاه جهت قرار دادن حلقه لاستیکی در نظر گرفته می شود.

به منظور کاهش ضریب اصطکاک و افزایش قابل ملاحضه مقاومت به سائیدگی در موقع ساخت بوش ها از روش پوشش گذاری ( سدیمانتاسیون) با گوگرد استفاده می شود.
بوش های خشک از آلیاژهای فولادی ساخته می شوند و ضخامت آن ها در حدود 3 میلی متر است. که بعد از خنک شدن توسط هوا ( یا هر روش دیگر) با فشار در داخل حفره موجود در بدنه سیلندر قرار داده می شوند. چون این بوش مستقیما با آب در تماس نیست بنابراین امکان نشت آب از اطراف سیلندر وجود نخواهد داشت.

در موقع سائیده شدن بوش ( یا بیضوی شکل شدن)باید داخل آن را تراشکار نمود. در این صورت به علت زیاد شدن قطر داخلی آن بایستی از پیستون های بزرگتر از اندازه استاندار استفاده کرد.

---

منبع : موتورهای درون سوز . دکتر یحیی عجب شیرچی اسکویی