ترجمه : محسن تقی زاده - دسته : رباتیک های ماشین الاتی
ربات ها در آینده ای نزدیک جایگزین تراکتورها می شوند!
محققان بر این باورند در سال های آینده ، ماشین های بدون سرنشین شبیه هلیکوپترها و روبات های مزرعه ای قادر خواهند بود به طور اتوماتیک علف های هرز را شناسایی کنند.به گفته محققان دانمارکی احتمال این که در سال های آینده روبات هایی به وجود آیند که همه کارهای مزرعه را بر عهده گیرند دور از واقعیت نیست.دکتر کارل هانس استاد دانشگاه آلبرگ اظهار داشت ،ما در روند تکمیل سیستم های روباتیک کاملا خودکار هستیم که می تواند علف های هرز را شناسایی و سمپاشی کند. مکانیزم این سیستم به این صورت است که یک هلیکوپتر بدون سرنشین ابتدا عکس های هوایی از مزرعه می گیرد و آن قسمت از مزرعه که توسط علف های هرز احاطه شده است را شناسایی می کند و پس از آن یک روبات مزرعه به طور خودکار به آن بخش مزرعه رفته و علف های هرز راشناسایی کرده و از بین می برد.
روبات های چند کاره
محققان بر این باورند که این سیستم جدید میتواند چندین کار را به طور همزمان انجام دهد. علاوه بر از بین بردن علف های هرز ، روبات طوری طراحی شده که بتواند مراحل رشد محصول و همچنین محتویات نیترات خاک را نیز اندازگیری کند.
تمام اطلاعات به وسیله روبات جمع آوری شده سپس در یک نقشه الکترونیکی از مزرعه ذخیره می شود به طوری که کشاورز می تواند از روی آن به طور آگاهانه در مورد زمان برداشت ، تناوب محصول و مانند آن ها تصمیم گیری کند.
نقش دکتر هانس در توسعه سیستم رباتیک ایجاد روباتی است که موثرترین مسیر را بتواند انتخاب کند و حرکت هماهنگی داشته باشد. به گفته او یکی از چالش های پیش روی آن ها ایجاد یک برنامه کامپیوتری است که مسیر بهینه حرکت روبات را شناسایی کند.
اگر شما فقط یک ماشین چمن زن روباتیک داشته باشید ممکن است چندان پیچیده به نظر نیاید اما وقتی شما 5 هلیکوپتر بدون سرنشین و 10 ربات داشته باشید هماهنگ کردن آن ها فوق العاده پیچیده می شود.
مشابه فناوری ایکس باکس
در حالی که دکتر هانس در حال کار بر روی بهینه سازی حرکات روبات است . همکارانش مشغول کار بر روی قسمت های دیگر سیستم هستند که یکی از آن ها برنامه ریزی سیستم برای تشخیص علف های هرز از محصول اصلی می باشد.
دکتر هانس اظهار می کند که آن ها برای برنامه ریزی ربات جهت تشخیص علف های هرز یک راه طولانی را باید طی کنند. این کار شبیه یک سیستم ایکس باکس کینکت است اما با دوربین های بسیار دقیق تر.
در حالی که سنسور های کینکت برای تشخیص حرکات بدن انسان طراحی شده اند اما دوربین روی روبات گیاهان را تشخیص می دهد و بین آن ها تمایز قائل می شود.
ما از دو نوع دوربین در این سیستم بهره می بریم . اولین دوربین اشیا را به صورت سه بعدی تشخیص می دهد که اصطلاحا به آن TOF ( این دوربین(Time-of-Flight camera) از خود نور مادون قرمز ساطع می کند و زمانی را که طول میکشد تا نور ساطع شده بعد از برخورد به جسم دوباره به دوربین باز گردد را اندازگیری می کند این ویژگی دوربین را قادر می سازد تا از محیط تصاویر سه بعدی بگیرد) می گویند. این دوربین می تواند از برگ عکس بگیرد و سپس تشخیص دهد که آیا آن چغندر قند است یا بوته خار!
دوربین دوم( ‘regular’ cameras) قادر به تجزیه و تحلیل رنگ است و می تواند تشخیص دهد که گیاه در چه مرحله ای از رشد است و آیا به درد میخورد یا چندان سودمند نیست.
روبات ها می توانند خود را کالیبره کنند.
روبات ها معمولا در انجام وظایف مختلف در آزمایشگاه ماهر هستند، اما وقتی در مزرعه گذاشته می شوند تمایل به تقلا کردن دارند. دکتر هانس می گوید واقعا پیچیده است برای مثال نور خورشید و سایه در تشخیص رنگ ایجاد مشکل کرده و روبات را در تعیین دسته گیاهی دچار سردر گمی و اشتباه می کنند.
خودکار کردن تمام سیستم روباتیک به طوری که خودش تصمیم بگیرد کجا و چه مقدار سمپاشی کند چالش بزرگی است. اما محققان معتقدند روبات ها باید قادر به کنترل و کالیبره کردن خودشان باشند حتی اگر کشاورز چیزی از فناوری آن ها ندانند.
سیستم روباتیک طوری طراحی شده که وظایفش را به صورت مستقل انجام دهد. کشاورز تنها دکمه را خواهد فشرد وتمام کار ها به طور اتوماتیک انجام خواهد شد.
کشاورزی هوایی در سال های نه چندان دور
تا کنون در توسعه سیستم های روباتیک محققان دانمارکی روی چغندر قند و بوته های خار دار متمرکز شده اند. هر چند آن ها در حال برنامه ریزی برای ایجاد سیستمی هستند که قادر به مراقبت از هر نوع محصولی باشد ، برای مثال جو یا جو دوسر
دکتر هانس می گوید ممکن است 10 سال طول بکشد تا سیستم رباتیکی به مانند این را در مزراع ببینید. اما بخش های خاصی از فن آوری آن به زودی در کشاورزی مدرن دیده می شود.
در حال حاضر استفاده از عکس های هوای برای به دست آوردن اطلاعات درباره محصول و علف های هرز شروع شده است. عکس ها توسط هواپیما گرفته می شود که این کار مشکل و هزینه آن گران است. اما در آینده نزدیک شرایط فرق خواهد کرد.
دکتر هانس می گوید من معتقدم ظرف دو سال آینده ما هواپیما های بدون سرنشین را بر فراز مزارع خواهیم دید.
